- دره البیضاء (دُرْ رَ تُلْ بَ)
مروارید سپید. گوهر سپید، در اصطلاح تصوف عقل اول. (تعریفات جرجانی). و رجوع به درۀ بیضاء شود
معنی دره البیضاء - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(کَ مَ تُلْ بَ)
لغت نامه دهخدا
سپیدتاک. سپی تاک. فاشرشین. فاشرستین. انباسلوتی. فاشرا. بروانیا. (یادداشت مؤلف) (قانون ابوعلی، کتاب ادویۀ مفرده ص 224)
(دَرْ رَ یِ بَ)
لغت نامه دهخدا
مروارید سفید. گوهر سپید، در اصطلاح عرفانی، عقل اول، چنانکه آن را روح القدس و عرش مجید و لوح قضاو ام الکتاب و قلم اعلی و روح اعظم و ظل اول و عقاب هم نامند. (از فرهنگ مصطلحات عرفا از تاریخ تصوف ص 645). و رجوع به دره البیضاء شود
